Grateful Dead is een fenomeen van ongekende proporties in de Verenigde Staten, maar bleef relatief onbekend in de rest van de wereld. De naam, die een death metal groep niet zou hebben misstaan, komt voort uit een woordenboekspelletje en staat voor een band die onder andere rock, country, blues en folk weet te combineren tot een geheel eigen geluid en ook een experimentele uitstap niet schuwt. In de US kregen vele albums de gouden status en kreeg de groep een zeer fanatieke schare volgelingen die Deadheads worden genoemd. Alhoewel de groep sinds de dood van zanger/gitarist Jerry Garcia in augustus 1995 niet meer bestaat zijn er sindsdien nog tientallen (voornamelijk live) albums verschenen die gretig aftrek vinden. Zo kwam er in 2011 een box uit met alle 22 concerten van de Europa-tour in 1972 op 72 CD’s. Binnen vier dagen waren de 7200 exemplaren verkocht voor $450 per stuk!
Zelf kwam ik in aanraking met Grateful Dead via een concert in 1981 op de Duitse TV. Waar er normaal drie of vier groepen geprogrammeerd stonden in een Rockpalast-nacht, waren het er dit keer maar twee: The Who en Grateful Dead. Daarom dachten mijn broer en ik dat het dit keer een vroegertje zou worden. Dat bleek een misvatting. Na het concert van The Who speelde Grateful Dead een set die net geen drie-en-een-half uur duurde! Lange uitgesponnen nummers met avontuurlijke muzikale uitstapjes. Mijn interesse was gewekt.
Een blik in de OOR Popencyclopedie leerde me dat het album Live/Dead uit 1969 een goede kennismaking moest zijn. Nadat in 1967 het eerste album The Grateful Dead werd uitgebracht volgden in 1968 Anthem Of The Sun en in 1969 Aoxomoxoa. Aangezien de studiokosten voor dat laatste album erg hoog waren opgelopen werd besloten om bij platenmaatschappij Warner Bros. een dubbel live album aan te leveren om zo de gemiddelde kosten wat te drukken.
De live albums van Grateful Dead zijn echter geen standard live albums. Veel nummers zijn nieuw en meerdere albums zijn een mengeling van studio- en live-opnamen. Van de zeven nummers op Live/Dead staat er maar één nummer op een eerder album (St. Stephen van Aoxomoxoa) en van de non-album single Dark Star uit 1968 is een radicaal andere versie opgenomen. Waar de single nog geen drie minuten duurde is de Live/Dead-uitvoering ruim 23 minuten lang. Dit nummer groeide uit tot het meest geliefde nummer onder de Deadheads. Tijdens vele concerten werd het nummer gebruikt als basis voor lange jams en improvisaties van wel 45 minuten.
Alhoewel de zeven nummers van Live/Dead afkomstig zijn van drie verschillende concerten uit het eerste kwartaal van 1969, zorgt de mix ervoor dat je het gevoel hebt naar één onversneden concert te luisteren. Nummers als The Eleven, Turn On Your Love Light en Death Don’t Have No Mercy werden instant Grateful Dead klassiekers en stonden in de jaren daarna zeer regelmatig op de setlist van de concerten.
© 2013 TTZL
Officiële website: Grateful Dead
Wikipedia EN: Grateful Dead
Wikipedia NL: Grateful Dead
Youtube: Live/Dead (full album)
Youtube: St. Stephen
Youtube: Dark Star
Youtube: The Eleven
Youtube: Turn On Your Lovelight
Youtube: Death Don’t Have No Mercy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten