Zoeken in deze blog

zondag 23 maart 2014

#72: Yellow Magic Orchestra - Technodelic (1981)

De drie leden* van het Japanse Yellow Magic Orchestra (meestal kortweg YMO) hadden hun sporen al verdiend in de Japanse muziekbiz toen ze YMO vormden in 1978. De samenwerking op elkaars solo-albums was zo bevallen dat deze een permanenter karakter kreeg. 

In de muziek van YMO klinkt de bewondering voor Kraftwerk sterk door zonder dat ze hun voorbeeld kopiëren. Ook de Japanse electronica-pionier Isao Tomita (lees ook: The Planets) is een grote invloed geweest. Zelf zouden ze op hun beurt weer uitgroeien tot een icoon binnen de elektronische popmuziek en worden ze als invloed genoemd door veel Japanse en westerse artiesten.

Na vier studioplaten en één live-album, waarop de melodieën en de instrumentaties steeds inventiever en avontuurlijker werden, verscheen Technodelic. Dit is niet alleen één van hun sterkste albums, maar wordt alom gezien als het eerste album ooit dat voornamelijk uit loops en samples bestaat. De hier gepionierde technieken zijn tot op de dag van vandaag toonaangevend.

Het eerste nummer van het album is Pure Jam en dat begint met een kort, gelaagd a capella intro met de ietwat absurdistische tekst:

This must be
The ugliest piece of bread
I've ever eaten

Daarna barst het nummer los met een heerlijk strak ritme en een toetsenpartij waarin de afkomst van de heren duidelijk doorklinkt. De prachtige loops en samples en een tekst die verder filosofeert over dat afzichtelijke stuk brood maken het helemaal af. 

De titel van tweede nummer, Neue Tanz, geeft al aan dat het een soort ode aan Kraftwerk is. In Stairs is er mooi contrast tussen alle elektronica en een gewone, akoestische piano die op de voorgrond treedt. De klassieke opleiding van Ryuichi Sakamoto klinkt hier duidelijk in door (net als in bijvoorbeeld zijn filmsoundtrack voor Merry Christmas, Mr. Lawrence, waarin hij ook acteerde naast David Bowie en waarvan de track Forbidden Colours - met David Sylvian - een hit werd).

Het pakkende, intrigerende Seoul Music en het sfeervolle en broeierige Light In Darkness sluiten kant A mooi af.

Kant B opent met het leuke Taiso (Japans voor 'gymastiek') waarvan de officiële 'workout'-videoclip gelukkig op Youtube te vinden is. Gooi je oude Jane Fonda video maar weg... 

Direct daarna wordt de toon weer wat serieuzer in Gradated Grey, één van de mooiste nummers op het album. Een lekker ritmisch nummer met sterke vocalen waarin je bij herhaalde beluistering steeds nieuwe geluiden ontdekt. 

In Key wordt de intensiteit nog wat verder opgevoerd waarna het daarmee sterk contrasterende tweeluik Prologue/Epilogue het album afsluit. De op de rest van het album zeer aanwezige ritmes zijn hier nagenoeg afwezig. Machine-achtige geluiden en atmosferische toetsentapijten bepalen de sfeer. Het is een prachtige melancholieke afsluiter van een album dat één van mijn Desert Island Discs is. 

* YMO bandleden:
Haruomi Hosono - bas, toetsen, zang
Yukihiro Takahashi - drums, zang
Ryuichi Sakamoto - toetsen, zang

© 2014 TTZL


Official website: Yellow Magic Orchestra
Wikipedia EN: Yellow Magic Orchestra
Wikipedia NL: Yellow Magic Orchestra
Youtube: Pure Jam
Youtube: Neue Tanz
Youtube: Stairs
Youtube: Seoul Music
Youtube: Light In Darkness
Youtube: Taiso
Youtube: Gradated Grey
Youtube: Key
Youtube: Prologue/Epilogue
Youtube: Technodelic [hele album]
Youtube: Forbidden Colours [Ryuichi Sakamoto & David Sylvian]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten